MEMLEKET SEYAHATİM

Her yıl olduğu gibi bu sene de sılaya doğru yola çıkmaya karar verdim.Zira geçtiğimiz ekim aylarında kaderine terk ettiğim birkaç kovan arıya bakıp ilkbahar bakımlarını yapacaktım.Nisan ayı başlarında ani kararımı verdim gece saat 24 sularında yola koyuldum.Daha kısa olduğu için Çankırı-Kastamonu yolunu tercih etmekte idim.Kararımı değiştirdim Çorum-Samsun güzergahından gideyim dedim.
Yalnızdım.Arabamdaki FM dalgalarıyla oyalanıyordum.Acele etmeme de gerek yoktu.Ilgıt ılgıt esen seher yeli gibi 80-90 km.hızla yol alıyordum.Zaten benim en ideal km.lerim bunlar.Aşırı hız sürekli felaket getirir.Bunu hiç aklımdan çıkarmıyorum.Trafik canavarına yakalanmamak için inanın azami gayretimi gösteriyorum.Sabrediyorum.Sabrın sonu selamettir diyen atalarımıza da rahmet diliyorum.
Biraz yol aldıktan sonra 1990-1993 yılları arasında görev yaptığım Samsun’un Asarcık İlçesine uğramayı düşündüm.Sabah namazında cemaate yetişebilmem için gaz pedalını çok hafif gıdıklamam lazımdı.Öyle de yaptım ama Asarcık’a vardığımda cemaat camiyi terkediyordu.Ferdi olarak kıldığım namazdan sonra eskiden görev yaptığım dairenin karşısında Hamit Amcayı Ziyaret etmeyi düşündüm.Evin önüne vardığım da ortalıkta hiç kimseler yoktu.Arabanın içinde yaklaşık bir saat kadar bekledikten sonra kapıyı çalmaya karar verdim.Gecekonduvari evin kapına vurdum bir taraftan da Hamit Amca diye çağırıyordum.Az sonra mahmur gözlerini ovarak çizgili pijamalarıyla Hamit Amca karşıma dikildi.Selamlaştıktan sonra tanıyıp tanımadığını sordum.O kendine has Çerkez şivesiyle tanıdım desem yalan olur amma Recep Bey diyesim geliyor dedi.Unutmamışsın dediğimde boynuma sarıldı.Nasıl unuturum nasıl.Evin kapısına her çıktığımda şu aşıladığın kiraz ağacını görüyorum.Kirazını yerken de size hep dua ediyoruz dedi.Eve buyur dediğinde fazla zamanımın olmadığını geçerken uğradığımı söyleyince Buyur buyur evde kimse yok zaten dedi.Fatma Teyze öldü mü yoksa deyiverdim çok şaşırmıştım.Ölmedi ama çok hasta deyince eve girdik.Hamit Amca ‘Hanım bak kim geldi tanıyabilecek misin dedi.Tuttu zorla yatağına oturtturdu.İki tarafını yastıklarla besledi.Bu hali görünce dilim tutuldu.Gözlerim doldu.Fatma teyze ayaklarımdan gözlerime kadar birkaç defa süzdükten sonra tanıyamadım hayır tanıyamadım deyince Hamit Amca söze girdi.İlçe Tarım’da Recep Bey Esma Hanım iki de çocukları vardı deyince tekrar yüzüme baktı mahzun bir şekilde kafasını salladı.
Oturdum sandalyeye.Hastalığını sordum.Yüksek tansiyondan beyin kanaması deyince hani bize patıl ekmek yapardın tuzluca tereyağını alıp gelip yerdik.Aşırı tuz zarar verdi dedim.Tuzlu yemeyi de severdim dedi.Buna rağmen suyu da fazla içmezdim.Böbreklerde iflas etti.Haftada iki gün diyalize (Samsun’a) gidiyorum. Her seferi 60 lira deyince yüreğim iyice acıdı.Bağ-kur maaşı buna ancak yetiyor.Devletimizden Allah razı olsun son çıkan yasa ile evde yatalak hasta bakanlara 400 lira maaş veriyor.Gelinim bu maaşı alıyor da ocakta tencere kaynıyor dedi.
Hayri nerelerde dedim.Oğlumuz hayri’yi 4 yıldır görmedik.Spastik özürlü kızı yüzünden Samsun merkeze tayin yaptırmıştı.Hanımını yüzüstü bıraktı tekrar evlenmiş 3 çocuğu da nafaka ile falan geçiniyor deyince beynimden vuruldum.Dillerm tuutldu.Ama 3 beyaz tuz şeker ve un ile ilğili sitemde daha önce yazdığım 3 hekim başlıklı fıkra aklıma geldi onu tekrar tekrar okumakta fayda var.
Ne oldum deme ne olacağım de darb-ı meselde anlatılanlar da bunlar olsa gerek.En büyük sermaya sağlıktır herkese sağlıklı günler.