AKIL MI YOKSA PARA MI HANGİSİ
Başımız azıcık sıkıntıya girse,maddi yada manevi krize girsek dertlerimizi başkaları ile paylaşmak isteriz.Bu insanların doğal hakkıdır.Herşeyden önce insanız ya birde beşeriz.Beşer şaşar misali.hata yapmayan insan olmaz.Fakat derdimizi anlattığımız kişi ise sanki ömründe hiç hata yapmamış gibi, hemen başlar ahkam kesmeye.Şöyle yapsan böyle olmazdı.Böyle yapsan şöyle olmazdı falan filan.Burada iki tarafın da hakkını yememek lazım.İkisinin de haklı yönleri vardır.
Bir rivayete göre; ünlü bir kolonyağı fabrikasının sahibi kolonyağı imal etmeye başlamış.Daha da işin başındadır.Fazlaca iş tecrübesi de yoktur.Ürettiği kolonyaları depalara doldurmuş.satış miktarı gayet azdır.İşletme masrafları bir hayli çoğalmış.Kısaca müteşebbis mali krize girmiş.Krizi atlatabilmek için bir yerlerden borç para yada kredi bulması gerekiyormuş.İlk aklına gelen kendisi gibi sanayici olan müteşebbis Vehbi Koç’tan borç para istemek olmuş.Rahmetli Vehbi KOÇ’a durumunu teferruatıyla anlatmış.Vehbi KOÇ ise “sana verecek kadar param yok.Sana akıl vereyim demiş.Kolonyacı ise israrla “bana akıl verme para ver” demiş.Böylece aralarında epeyce pazarlık yapılmış.
Mağdur kolonyacı sanayicimiz para alamayacağını anlayınca aklı almaya karar vermiş.Aldığı akıl şu imiş.Kolonya şişelerinin delikleri biraz büyütülürse sarfiyat fazlalaşır.Satışlar da çoğalır.Gerçekten de bu akıl işe yaramış belirli süre sora satışlar normale dönmüş.
Burada ilk bakışta sanki şişelerin deliklerinin büyütülmesinde bir hile var gibi görünüyor.Ancak; ne kadar döküleceği kolonyağını döken kişi karar vereceğine göre bu hile sayılmaz.Kolonyağını kullananda aklını kullanırsa o da mağdur olmayacaktır.
Bir Japon atasözü var.Acıkmış kimseye balık verip karnını doyuracağına balık tutmasını öğret.Kısaca ben bir şey biliyorıum diyen bilmediğini biliyordur.Akıl akıldan üstündür.Bence akıl paradan üstündür.Akıllı insan para kazanması da harcamasını da iyi bilir.Allah’ın verdiği aklı heba etmeyip yerinde kullanmalıyız.
